Van Geleen naar Genk:
Afscheid, verrassingen en Belgische cappuccino.
Een vroege start en een wissel van de wacht
Om 6.00 uur vertrok ik vanuit Geleen voor een nieuwe etappe. Vandaag nam ik afscheid van mijn trouwe begeleider Stefan, die mij de afgelopen periode ondersteunde. Ron neemt vanaf nu het stokje van hem over. Voor de eerste kilometers liepen Ron en Erna met mij mee richting Maastricht.
Warm welkom in Maastricht
De wandeling verliep soepel en we kwamen ruim op tijd aan in Maastricht. Daar werden we hartelijk ontvangen door loco-burgemeester Jeroen Hoenderkamp. Hij zette zijn handtekening in mijn wandelpaspoort en nodigde ons uit voor koffie met vlaai; een heerlijk Limburgs gebaar dat we dankbaar aannamen.
Nieuwe gezichten en oude bekenden
In Maastricht sloot Marisca zich aan, met een leuke verrassing: een zakje bananenchips! Ze had in eerste instantie het plan om tot Lanaken mee te lopen, maar liep uiteindelijk zelfs helemaal mee tot Genk.
Onderweg kregen we bericht dat er in Lanaken een lunch zou worden aangeboden. Helaas bleek de locatie tien kilometer buiten de plaats Lanaken te liggen, logistiek onhandig, dus we besloten die over te slaan.
Tot mijn verrassing kwam ik in Lanaken ook Yvonne tegen, een oude bekende van het CIOS. Ik had haar al jaren niet gezien. Ze had een envelopje met persoonlijke steun bij zich en liep een stukje mee, voordat ze weer naar haar werk moest.
Belgische gastvrijheid met een twist
Eenmaal aangekomen in Genk streken we neer op het eerste terras dat we tegenkwamen. Ik bestelde een cappuccino, maar kreeg iets wat meer leek op een glas koffie met een halve bus slagroom erop. Niet te drinken, maar wel een moment om te lachen.
Daarna bezochten we fysiotherapeut Jan Cleenen van Motion To Balance. Hij gaf me een uitgebreide behandeling die zeer welkom was na zo’n lange tocht.
Avondmaal en welverdiende rust
Na een douche in het hotel vroegen we op straat naar een plek waar we écht Belgisch konden eten. Frieten? Nee, die heb ik overgeslagen. Het werd pasta; in zo’n grote portie dat ik er gerust nog een dag mee vooruit kon.
Daarna ben ik als een blok in slaap gevallen. Morgen wacht weer een nieuwe dag, met nieuwe kilometers en nieuwe verhalen.