Etappe:
Van Den Bosch naar Eindhoven.
Na een warme ontvangst en een fijne rustdag in Hotel Haverkist was het vandaag tijd om weer op pad te gaan. Met Den Bosch achter me liet ik het gezellige centrum en de gastvrijheid achter me, maar niet zonder de belofte dat ik zeker nog eens terugkom.
De route voerde me via Boxtel richting Best, waar ik onderweg werd opgewacht door Wilma Tax. Zij liep een stuk met me mee en had een heerlijke verrassing bij zich: een broodje Paramaribo, met kerriekip. Dat klonk heerlijk, maar het opeten moest nog even wachten… want al snel werden we overvallen door een flinke regenbui. Mijn schoenen waren binnen no-time doorweekt.
Het was bijzonder om met Wilma te lopen. We kennen elkaar sinds 2019, toen ze via mij afreisde naar Suriname om deel te nemen aan de 4Daagse van Paramaribo. Onderweg kwamen we langs een winkel vol jukeboxen, en ik kon het niet laten om even naar binnen te glippen voor een kleine danspauze op de vrolijke muziek.
In Eindhoven aangekomen, wachtte Leo Wouter ons al op, ook in de regen. Hij liep het laatste stuk met ons mee. Gelukkig klaarde het weer later op, en gezamenlijk bereikten we ons hotel. Daar had Leo nog een geweldige verrassing: hij en zijn vrouw trakteerden ons allemaal op het diner als sponsoring van mijn wandeltocht. Wat een mooi gebaar! We sloten de dag af met een gezellige avond in een wokrestaurant, samen met Wilma, Leo, zijn vrouw, Stefan en ikzelf.
Eenmaal terug op de kamer dook ik direct mijn bed in… maar de rust was van korte duur. Na twee uur schrok ik wakker van een brandalarm. Gelukkig bleek het loos alarm en kon ik daarna alsnog genieten van een welverdiende nachtrust. Een dag vol bijzondere ontmoetingen, regen, warmte én dankbaarheid.
