Loopdag 16
Steentjes, slaap en een Bossche bol met de burgemeester.
Vandaag begon mijn zestiende loopdag met een glimlach, want ik weet: morgen mag ik uitslapen. Een rustdag… en die komt precies op tijd. Mijn lichaam begint het echt te voelen.
De route begon rustig, maar veranderde al snel in een uitdaging toen ik op een pad terechtkwam dat langs een spoorlijn liep. Dat klinkt misschien idyllisch, maar de realiteit was een kilometerslang grindpad. Elke stap voelde zwaarder dan de vorige. Ik kon nergens van het pad afwijken, dus doorbijten was de enige optie. Toch bracht deze route ook iets bijzonders: ik liep langs een Hindoe-tempel. Een onverwachte, serene tussenstop in een zware ochtend.
Halverwege had ik een serieuze dip. Ik plofte neer op een bankje en dommelde bijna in slaap. Drie uur lang leek het alsof ik slaapwandelend liep. Mijn tempo was volledig weg en de vermoeidheid sloeg hard toe. Gelukkig kwamen Red Bull en water te hulp; mijn tijdelijke redders.
Mijn afspraak in Den Bosch met burgemeester Mikkers dreigde ik door mijn trage tempo te missen. Daarom sprong ik even in de auto bij Stefan. In Den Bosch aangekomen tekende ik mijn wandelpaspoort af en genoten we samen met de burgemeester van een welverdiende Bossche bol. Wat een heerlijke beloning!
Na dit zoete moment zette Stefan me weer af op de plek waar ik gebleven was, zodat ik de route alsnog volledig kon afmaken. In Den Bosch werd ik ontvangen door Joris Hanegraaf van Fysio Moov, die me trakteerde op een massage die niet alleen mijn spieren, maar ook mijn moraal weer wat opliftte.
Het was een zware dag, maar ook een dag vol bijzondere momenten. Morgen even geen kilometers. Alleen rust.
