Dag 4: De Laatste Loodjes

en een Verdiend Biertje!

Vandaag was het dan zover: de laatste dag van de 4Daagse! Na drie intense, inspirerende en feestelijke dagen was het tijd voor de grande finale. En wat voor één.

De ochtend begon op een dijk, waar ik werd aangesproken door twee dames die me herkenden van een eerdere ontmoeting in Kampen; in de stromende regen nog wel. Hun enthousiasme gaf me meteen weer energie. Net als de vele andere mensen die onderweg hun waardering uitspraken, doneerden via de QR-code of zeiden dat ze mijn verhaal hadden gelezen in een krantje op de Wedren.

De hele dag was een aaneenschakeling van bijzondere momenten: van Arti Wesenhagen die mijn naam riep langs de kant tot de talloze gesprekken met mensen die geraakt waren door mijn actie en het verhaal van mijn vriend Rob. De vlag met nummer 44, waarmee ik meeliep voor “In the spotlight”, trok veel aandacht. Overal onderweg kreeg ik vragen, steunbetuigingen en respect. En altijd weer die feestelijke sfeer met muziek, eten, drinken, en ja, zelfs alcohol. Maar ik hield het netjes bij water… tot vanavond.

Want ik had mezelf één ding beloofd: als ik de finish haalde, zou ik proosten op Rob met een biertje. Dat heb ik gedaan. Het smaakte heerlijk. En het moment was intens.

De laatste kilometers waren pittig, maar ik wilde per se op tijd bij burgemeester Bruls zijn voor een stempel in mijn wandelpaspoort. Dat is gelukt, al had hij het druk. Vlak voor de finish werd ik nog geïnterviewd door Harm Edens van Omroep Gelderland. Daarna kon ik eindelijk naar Stefan, die vanwege de drukte pas twee kilometer verderop stond te wachten. Schoenen uit. Opluchting. Blijdschap.

Ons avondeten liep nog volledig in de soep qua organisatie, maar toen het er eindelijk was, smaakte het geweldig. Moe maar voldaan eindigde ik deze dag met dankbaarheid. Dank ook aan Gemma Wessels, die ons zo gastvrij onderdak gaf de afgelopen dagen.

De 4Daagse zit erop. Mijn voeten zijn moe, maar mijn hart is vol. Voor Rob. Voor hoop. Voor iedereen die geraakt is door kanker.

Tot volgend jaar? 💛