Van Almere naar Amsterdam: Verdwalen, verbinding en bakkeljauw op het Surinameplein.
Na een koninklijke overnachting in Hotel Van der Valk, gesponsord door Torarica, begon ik de dag uitgerust. De kamer was prachtig, het bed fantastisch. Ton bracht me naar het startpunt van de route, maar mijn hoofd zat nog vol. Ik liep verkeerd. Irritant, maar zodra ik me herpakt had, vond ik de juiste weg richting Amsterdam.
De dag begon met regen, dus de regenjas ging aan. Daarna: gas erop. De route zelf was niet bijzonder, veel langs de spoorlijn, maar het lopen ging goed. Zoals elke dag voel je op het eind wel dat je benen zwaar worden, en dan verlang je vooral naar je bed.
Onderweg sloot Ton nog even aan voor een paar kilometer. Daarna liep ik alleen verder en kwam in Diemen. Plots viel mijn telefoon uit, x geen navigatie meer. Bleek dat het oplaadsnoertje kapot was en mijn telefoon leeg. Gelukkig kon ik terecht bij een lokaal bedrijfje. Daar kreeg ik niet alleen een nieuw snoer, maar mocht ik ook hun computer gebruiken om mijn route én Ton’s nummer op te zoeken. Bleek dat we slechts 250 meter uit elkaar waren!
Even pauze gehouden bij de bus, wat gegeten en gedronken. Terwijl we daar zaten, kwam er iemand naar ons toe met argwaan. We bleken voor zijn bedrijf te staan, en hij dacht even dat we aan het inbreken waren… Na uitleg was de sfeer gelukkig snel weer goed.
De route ging verder door Diemen richting Amsterdam-Oost. Daar zag ik een Surinaams eethuisje en liep spontaan naar binnen. Ik vroeg of ze van Loop voor Hoop gehoord hadden. Dat hadden ze nog niet, dus ik vertelde mijn verhaal. Ze waren geraakt, boden me drinken aan en stonden erop dat ik iets te eten meenam. Het werden twee broodjes bakkeljauw, één voor mij, één voor Ton, die al op me wachtte in het Oosterpark.
In het Oosterpark kreeg ik bericht van twee meelopers die zich bij mij wilden voegen. Een nicht en haar dochter. We spraken af bij het Nationaal Monument van de Slavernij, waar we wat foto’s maakten. Daarna liepen we samen richting het Surinameplein, via het Vondelpark, een prachtige afsluiting van de etappe.
Ton stond ons al op te wachten op het Surinameplein. Daar namen we afscheid van de meelopers, waarna we richting mijn gesponsorde hotel van IBIS vertrokken. De kamer was prima. Ik at een eenvoudige maar heerlijke pasta pesto, gevolgd door een verlichtende behandeling bij OST Osteopathie.
Dag 8: verdwalen, verbonden worden en het hart van Amsterdam bereiken, stap voor stap richting hoop.