Slapeloze benen en warme ontmoetingen.
Na een nacht met amper 3 uur slaap begon de dag vroeg. Om 04:15 uur zette ik mijn eerste stappen voor de tocht van Hijken naar Hasselt, een etappe van maar liefst 52 kilometer. Ondanks de geweldige behandeling bij de fysio gisteren voelden mijn benen loodzwaar aan. Maar opgeven is geen optie.
Ton, mijn trouwe begeleider, had even de tijd om rustig te ontbijten en alle spullen in de volgauto te laden. Goed nieuws: de speciale Loop voor Hoop T-shirts zijn gearriveerd en zijn nu verkrijgbaar voor iedereen die onze missie zichtbaar wil steunen!
Vanaf het eerste checkpoint in Wittelte liep Ton een stukje met me mee, langs een drukke weg naast de Drentsche Hoofdvaart. Zijn aanwezigheid gaf me net dat beetje extra moed. Bij aankomst in Havelte, halverwege de etappe, merkte ik dat mijn lichaam begon te protesteren. Twee slopende wandeldagen, korte nachten en vermoeidheid begonnen hun tol te eisen. Op de parkeerplaats van de lokale Albert Heijn moest ik letterlijk even gaan liggen om op adem te komen; tot grote verbazing van het winkelend publiek.
Na die korte pauze kon ik gelukkig weer verder. Totdat in Uffelte een ander soort nood zich aandiende… Gelukkig bood meneer Jan Liezen spontaan zijn toilet aan. Als dank gingen we samen op de foto, een hartverwarmend moment dat perfect laat zien hoe mensen onderweg ons project omarmen.
Het was een zware dag. Gelukkig mocht ik rekenen op een tweede massage, dit keer bij Henk Smalbrugge. Pure verlichting. Alleen was mijn etappe nog niet klaar. Dus: na de behandeling terug naar Rouveen om de laatste 6,5 kilometer af te maken. Een lange dag, met een finish pas rond 21:00 uur.
Bij aankomst op mijn overnachtingsplek stond alles al klaar. Annie, de hartelijke eigenaresse van Camping De Stadsgaten, verwelkomde me met een knusse pipowagen en een heerlijke pizza met sambal. Een warme afsluiting van een uitputtende, maar betekenisvolle dag.
Dag 5: slapeloze benen, steunende schouders, en kleine daden die groots voelen. Morgen weer verder.
